Dumontwijk

De Dumontwijk is een van de twee meest pittoreske wijken gelegen aan de Belgische kust. In 2008 werd ze door Vlaamse Regering erkens als “beschermd stadsgezicht“. Dit juridische statuut wordt door veel mensen verward met het statuut “beschermd monument“. In de Dumontwijk, dat bestaat uit 503 percelen, zijn slechts 14 gebouwen erkend als “beschermd monument”. Voor zo’n beschermde monumenten gelden nog strengere regels qua ruimtelijke ordening dan voor de rest. Zo kun je meestal niet zomaar doen met het interieur wat je misschien zou willen. Deze valt immers ook onder de bescherming, in dat geval.

Kort gezegd komt het hierop neer dat in een “beschermd stadsgezicht” men niks wezenlijks mag veranderen aan het globale uitzicht van het stadsgedeelte dat onder de bescherming valt. Dit betekent dat aan het uiterlijk van de gebouwen, inclusief de tuinen, niet mag worden getornd. Daar tegenover staat dan wel weer dat de overheid subsidies geeft om dit zicht in stand te houden. Wanneer eigenaars van dergelijke gebouwen renovatiewerken uitvoeren aan de buitenkant van de woning kunnen zij rekenen op een deelname in deze kosten. Voorbeeld van zo’n werken zijn nieuw schrijnwerk, daken, omheiningsmuren, enzovoort. Voor de meeste eigenaars van de woningen is het sowieso een pluspunt te weten dat de buren niks wezenlijks kunnen of mogen veranderen aan hun pand.

Verkeerdelijk wordt soms aangenomen dat men helemaal “niks” meer zou mogen veranderen. Dat is onjuist. De cel “Onroerend Erfgoed” laat wel heel specifieke ingrepen toe. Zo zie je dat er, een “beetje uit het zicht”, zelfs soms een modernere aanbouw aan een historische villa wordt goedgekeurd. Of zonnepanelen op een dak dat uit het zicht van het algemene publiek ligt. Maar grosso modo geldt er dus een status quo. Instandhoudingswerken worden, als deze volgens de regels van de kunst en geen invloed hebben op het algemene beeld, in principe altijd goedgekeurd. Mocht men dit niet doen zou een wijk qua looks er snel op achteruit gaan.

Op de website van “Onroerend Erfgoed” kun je terugvinden wat de Dumontwijk juridisch-technisch betekent.

Algemeen Plan

Het globale plan voor de Dumontwijk werd uitgetekend door architect Dumont. Dit gebeurde in de periode 1902-1904. Hij bijzondere van het plan was dat het rekening hield met het aanwezige reliëf vooral bepaald door een aantal hoge duinen. De hoogste duin was maar liefst zo’n 27 meter hoog. Deze duinen werden in dit plan niet zo maar van kaart geveegd, nee, de straten werden voorzien rond en tussen deze duinen. Er was dus een zeker respect voor deze duinen. Deze duinen hadden zelfs namen zoals bijvoorbeeld “Kykhill” of “Beau Séjour“.

Tip voor dit artikel: Klik op de foto’s om een grotere versie er van te zien te krijgen.

Inplantingsplaats “Castel Mino”

Volgende eerste foto toont het algemene plan, goedgekeurd door Alexis Dumont. De rozerode cirkel toont de plaats aan waar, pas bijna 30 jaar later nota bene, “Castel Mino” zou worden gebouwd. Niet vergeten dat er in die tussenperiode, gedurende 1914-1918, de eerste wereldoorlog woedde.

Op onderstaande luchtfoto zie je de gehele Dumontwijk van De Panne, net achter het breedste strand van België.

Pittoreske Villa’s

De meeste villa’s werden in de zogeheten “cottagestijl” opgetrokken. In principe kregen ze allemaal een eigen naam. Een aantal namen vind je op onderstaande foto terug. Meestal waren het franstalige benamingen. “Noblesse Oblige”, weet-u-wel. “Castel Mino” betekent “klein kasteeltje”.

Wil je een mooi overzicht krijgen van het soort villa’s die in de Dumontwijk werden gebouwd, ga dan eens een kijkje nemen in de beeldendatabank van “Westhoek Verbeeldt”. Je vindt er meer dan 200 foto’s over terug.

Na de tweede wereldoorlog van 1940-1945 werden een aantal grotere villa’s omgebouwd tot “vakantiekolonies“. Gedurende en vlak na de oorlog werden er in “Castel Mino” kinderen van krijgsgevangen of andere oorlogslachtoffers opgevangen. De volledige tijdslijn en geschiedenis van Castel Mino vindt men hier terug.